त्यक्त्वा स्वधर्मं चरणाम्बुजं हरे-र्भजन्नपक्वोऽथ पतेत्ततो यदि ।
यत्र क्व वाभद्रमभूदमुष्य किं को वार्थ आप्तोऽभजतां स्वधर्मत: ॥
જો મનુષ્ય ભાવનાવશ થઈને અથવા કોઈ બીજા
કારણથી પૂર્ણ પુરુષોત્તમ ભગવાનના ચરણકમળનો
આશ્રય ગ્રહણ કરે અને યોગ્ય સમયે જીવનનો પરમ
ઉદ્દેશ પામવામાં સફળ ન થાય અથવા અનુભવના
અભાવે તેનું પતન થાય, તોયે તેને કોઈ ખોટ કે હાનિ
થવાની નથી. પરંતુ જે મનુષ્ય ભક્તિમાર્ગ ગ્રહણ કરતો
નથી અને છતાં તેની પોતાની ભૌતિક ફરજો ઉત્તમ રીતે
બજાવે છે, તેને તો કશો જ લાભ મળતો નથી.
//हरे कृष्ण हरे कृष्ण कृष्ण कृष्ण हरे हरे
हरे राम हरे राम राम राम हरे हरे//
0 comments:
Post a Comment