तत: स विस्मयाविष्टो हृष्टरोमा धनञ्जय: |
प्रणम्य शिरसा देवं कृताञ्जलिरभाषत ||
भ.गी. 11.14
ભગવાનના વિશ્વરૂપને જોઈને તે ધનંજય આશ્ચર્યમાં
ડૂબેલા અને આશ્ચર્યને લીધે તેમનું શરીર રોમાંચિત થઈ
ગયું. તે હાથ જોડીને વિશ્વરૂપને મસ્તકથી પ્રણામ કરીને
સ્તુતિ કરવા લાગ્યા.
//हरे कृष्ण हरे कृष्ण कृष्ण कृष्ण हरे हरे
हरे राम हरे राम राम राम हरे हरे//
0 comments:
Post a Comment